Środa, 30 Lipca

Księga Wyjścia 34,29-35.

Gdy Mojżesz zstępował z góry Synaj z dwiema tablicami Świadectwa w ręku, nie wiedział, że skóra na jego twarzy promieniała na skutek rozmowy z Panem. Gdy Aaron i Izraelici zobaczyli Mojżesza z dala i ujrzeli, że skóra na jego twarzy promienieje, bali się zbliżyć do niego. A gdy Mojżesz ich przywołał, Aaron i wszyscy przywódcy zgromadzenia przyszli do niego, i Mojżesz rozmawiał z nimi. Potem przyszli także Izraelici, a on nakazał im wszystko, co Pan mu powiedział na górze Synaj. Gdy Mojżesz zakończył z nimi rozmowę, nałożył zasłonę na twarz. Ilekroć Mojżesz wchodził przed oblicze Pana na rozmowę z Nim, zdejmował zasłonę aż do wyjścia. Gdy zaś wyszedł, opowiadał Izraelitom to, co mu Pan rozkazał. I wtedy to Izraelici mogli widzieć twarz Mojżesza, że promienieje skóra na twarzy Mojżesza. A Mojżesz znów nakładał zasłonę na twarz, póki nie wszedł na rozmowę z Panem.

Księga Psalmów 99(98),5.6.7.9.

Wysławiajcie Pana, Boga naszego, oddajcie pokłon u podnóżka stóp Jego, bo On jest święty. Wśród Jego kapłanów są Mojżesz, Aaron i Samuel wśród tych, którzy wzywali Jego imienia: wzywali Pana, a On ich wysłuchał. Przemawiał do nich w słupie obłoku: a oni strzegli przykazań i prawa, które im nadał. Wysławiajcie Pana, Boga naszego, pokłon oddajcie Jego świętej górze, bo Pan nasz i Bóg jest święty.

Ewangelia wg św. Mateusza 13,44-46.

Jezus opowiedział tłumom taką przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją».

Św. Nerses IV Šnorhali zwany Wdzięcznym

Nie poszedłem szukać twej perły jak kupiec; ani nie zamieniłem zamiłowania do ulotnego, na to, co jest Niewymienne. Nie sprzedałem, zgodnie z przykazaniem, ziemskiej rozwiązłości. Aby nabyć to, co ma wysoką cenę: gwiazdę poranną, zrodzoną z rosy. O Ty, który narodziłeś się z Dziewicy jak perła, Boże i człowieku, obaj tworzący jedno, Uczyń mnie żebrakiem o zranionym sercu, Żebrakiem Twojej boskiej miłości! Otwórz moją komnatę weselną, ja, który tęsknię; Wejdź do mieszkania z miłością swego serca; Uczyń mnie ponownie swoim domem I obejmij mnie swoją prawą ręką.